ساخت ترانسفورماتور

یک ساختار ترانسفورماتور دو سیم پیچ ساده شامل هر سیم پیچی است که روی یک اندام یا هسته آهنی نرم مجزا پیچیده می شود که مدار مغناطیسی لازم را فراهم می کند.

ساختار ترانسفورماتور یک مدار مغناطیسی را فراهم می کند که بیشتر به عنوان “هسته ترانسفورماتور” شناخته می شود، که برای ایجاد مسیری برای جریان میدان مغناطیسی در اطراف طراحی شده است. این مسیر مغناطیسی برای القای ولتاژ بین دو سیم پیچ ورودی و خروجی ضروری است.

با این حال، این نوع ساخت ترانسفورماتور که در آن دو سیم پیچ بر روی اندام های جداگانه پیچیده می شوند، کارایی چندانی ندارند زیرا سیم پیچ های اولیه و ثانویه به خوبی از یکدیگر جدا شده اند. این منجر به یک جفت مغناطیسی کم بین دو سیم پیچ و همچنین مقدار زیادی نشت شار مغناطیسی از خود ترانسفورماتور می شود. اما علاوه بر این ساختار شکل O، انواع مختلفی از “ساختار ترانسفورماتور” و طرح های موجود وجود دارد که برای غلبه بر این ناکارآمدی ها استفاده می شود و ترانسفورماتور فشرده تر کوچکتری تولید می کند.

ساخت ترانسفورماتور

راندمان ساخت ترانسفورماتور ساده را می توان با قرار دادن دو سیم پیچ در تماس نزدیک با یکدیگر بهبود بخشید و در نتیجه کوپلینگ مغناطیسی را بهبود بخشید. افزایش و تمرکز مدار مغناطیسی در اطراف سیم پیچ ها ممکن است جفت مغناطیسی بین دو سیم پیچ را بهبود بخشد، اما تأثیر آن بر افزایش تلفات مغناطیسی هسته ترانسفورماتور نیز می باشد.

این هسته علاوه بر ایجاد یک مسیر کم تمایل برای میدان مغناطیسی، به گونه ای طراحی شده است که از گردش جریان های الکتریکی در درون خود هسته آهنی جلوگیری کند. جریان‌های گردشی که «جریان‌های گردابی» نامیده می‌شوند، باعث تلفات حرارتی و انرژی در هسته می‌شوند و بازده ترانسفورماتور را کاهش می‌دهند.

این تلفات عمدتاً به دلیل ولتاژهای القا شده در مدار آهن است که دائماً در معرض میدان های مغناطیسی متناوب تنظیم شده توسط ولتاژ تغذیه سینوسی خارجی است. یکی از راه های کاهش این تلفات ناخواسته توان، ساخت هسته ترانسفورماتور از لایه های نازک فولادی است.

در اکثر انواع ساخت ترانسفورماتور، هسته آهن مرکزی از یک ماده بسیار نفوذپذیر که معمولاً از لایه‌های نازک فولادی سیلیکونی ساخته می‌شود، ساخته می‌شود. این لایه های نازک با هم مونتاژ می شوند تا مسیر مغناطیسی مورد نیاز را با حداقل تلفات مغناطیسی فراهم کنند. مقاومت ورق فولادی به خودی خود بالا است، بنابراین با نازک کردن لایه‌ها، اتلاف جریان گردابی را کاهش می‌دهد.

ضخامت این لمینت های ترانسفورماتور فولادی از 0.25 تا 0.5 میلی متر متغیر است و از آنجایی که فولاد یک رسانا است، لمینیت ها و هر ناودانی ثابت، پرچ یا پیچ و مهره از یکدیگر توسط یک پوشش بسیار نازک از لاک عایق یا با استفاده از عایق الکتریکی از یکدیگر عایق می شوند. یک لایه اکسید روی سطح

ترانسفورماتور ساخت هسته

به طور کلی، نام مرتبط با ساخت ترانسفورماتور بستگی به نحوه پیچیدن سیم پیچ های اولیه و ثانویه در اطراف هسته فولادی چند لایه مرکزی دارد. دو طرح رایج و اساسی ساخت ترانسفورماتور ترانسفورماتور با هسته بسته و ترانسفورماتور پوسته هسته ای هستند.

در ترانسفورماتور نوع “هسته بسته” (شکل هسته)، سیم‌پیچ‌های اولیه و ثانویه به بیرون پیچیده می‌شوند و حلقه هسته را احاطه می‌کنند. در ترانسفورماتور “نوع پوسته” (شکل پوسته)، سیم‌پیچ‌های اولیه و ثانویه از داخل مدار مغناطیسی فولادی (هسته) عبور می‌کنند

در هر دو نوع طراحی هسته ترانسفورماتور، شار مغناطیسی که سیم پیچ های اولیه و ثانویه را به هم متصل می کند، به طور کامل در داخل هسته حرکت می کند و شار مغناطیسی را از طریق هوا از دست نمی دهد. در ساختار ترانسفورماتور نوع هسته ای، همانطور که در بالا نشان داده شده است، نیمی از سیم پیچ به دور هر پایه (یا اندام) مدار مغناطیسی ترانسفورماتور پیچیده می شود.

سیم پیچ ها با سیم پیچ اولیه در یک پایه و سیم پیچ ثانویه روی دیگر قرار نمی گیرند، بلکه نیمی از سیم پیچ اولیه و نیمی از سیم پیچ ثانویه به صورت متحدالمرکز روی هر پایه روی دیگری قرار می گیرند تا اتصال مغناطیسی افزایش یابد و عملاً همه این امکان را فراهم کند. خطوط مغناطیسی نیرو به طور همزمان از هر دو سیم پیچ اولیه و ثانویه عبور می کنند. اما با این نوع ساخت ترانسفورماتور، درصد کمی از خطوط مغناطیسی نیرو به خارج از هسته جریان می یابد و به آن «شار نشتی» می گویند.

هسته ترانسفورماتور نوع پوسته بر این شار نشتی غلبه می کند زیرا سیم پیچ اولیه و ثانویه بر روی یک ساق یا اندام مرکزی که دوبرابر سطح مقطع دو اندام بیرونی دارد، پیچیده می شود. مزیت در اینجا این است که شار مغناطیسی دارای دو مسیر مغناطیسی بسته است تا قبل از بازگشت به سیم پیچ های مرکزی، در خارج از سیم پیچ ها در هر دو سمت چپ و راست جریان یابد.

این بدان معنی است که شار مغناطیسی در حال گردش در اطراف اندام های بیرونی این نوع ترانسفورماتور برابر با Φ/2 است. از آنجایی که شار مغناطیسی یک مسیر بسته در اطراف سیم پیچ ها دارد، این مزیت کاهش تلفات هسته و افزایش بازده کلی را دارد.

لمینیت های ترانسفورماتور

اما ممکن است تعجب کنید که چگونه سیم‌پیچ‌های اولیه و ثانویه در اطراف این هسته‌های آهنی یا فولادی چند لایه برای این نوع سازه‌های ترانسفورماتور پیچیده می‌شوند. سیم‌پیچ‌ها ابتدا بر روی دستگاهی پیچیده می‌شوند که دارای مقطع استوانه‌ای، مستطیلی یا بیضی شکل است تا با ساختار هسته چند لایه سازگار باشد. در هر دو ساختار ترانسفورماتور پوسته و هسته، به منظور نصب سیم‌پیچ‌های سیم‌پیچ، لایه‌های منفرد از ورق‌های فولادی بزرگ‌تر مهر و موم شده یا سوراخ می‌شوند و به صورت نوارهایی از فولاد نازک شبیه حروف “E”، “L” شکل می‌گیرند. “U” و “I” همانطور که در زیر نشان داده شده است.

انواع هسته ترانسفورماتور

این مهرهای لمینیت زمانی که به یکدیگر متصل می شوند شکل هسته مورد نیاز را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، دو مهر زنی “E” به اضافه دو مهره “I” در انتهای بسته شدن برای ایجاد یک هسته E-I که یک عنصر از یک هسته ترانسفورماتور نوع پوسته استاندارد را تشکیل می دهد. این لایه‌های جداگانه در طول ساخت به یکدیگر محکم می‌شوند تا از عدم تمایل شکاف هوا در اتصالات که چگالی شار مغناطیسی بسیار اشباع شده را تولید می‌کنند، بکاهند.

لایه‌بندی‌های هسته ترانسفورماتور معمولاً به‌طور متناوب روی هم چیده می‌شوند تا یک اتصال همپوشانی ایجاد کنند و جفت‌های لمینیت بیشتری برای ایجاد ضخامت هسته به آن اضافه شوند. این انباشته شدن متناوب لامینیت ها همچنین به ترانسفورماتور مزیت کاهش نشتی شار و تلفات آهن را می دهد. ساخت ترانسفورماتور چند لایه هسته E-I بیشتر در ترانسفورماتورهای ایزوله، ترانسفورماتورهای پله بالا و پایین و همچنین ترانسفورماتور خودکار استفاده می شود.

ترتیبات سیم پیچی ترانسفورماتور

سیم‌پیچ‌های ترانسفورماتور بخش مهم دیگری از ساختار ترانسفورماتور را تشکیل می‌دهند، زیرا آنها هادی‌های اصلی حامل جریان هستند که در اطراف بخش‌های چند لایه هسته پیچیده شده‌اند. در یک ترانسفورماتور دو سیم پیچ تک فاز، دو سیم پیچ مطابق شکل وجود دارد. سیم پیچی که به منبع ولتاژ متصل است و شار مغناطیسی ایجاد می کند که سیم پیچ اولیه نامیده می شود و سیم پیچ دوم سیم پیچ ثانویه است که در آن ولتاژ در نتیجه القای متقابل القا می شود.

اگر ولتاژ خروجی ثانویه کمتر از ولتاژ ورودی اولیه باشد، ترانسفورماتور به عنوان “ترانسفورماتور گام به گام” شناخته می شود. اگر ولتاژ خروجی ثانویه بیشتر از ولتاژ ورودی اولیه باشد به آن ترانسفورماتور پله‌آپ می‌گویند.

انواع هسته

ساخت و ساز از نوع هسته

نوع سیم مورد استفاده به عنوان هادی اصلی جریان در سیم پیچ ترانسفورماتور، مسی یا آلومینیومی است. در حالی که سیم آلومینیومی سبک‌تر و به طور کلی ارزان‌تر از سیم مسی است، سطح مقطع بزرگ‌تری از رسانا باید برای انتقال جریانی مشابه با مس استفاده شود، بنابراین عمدتاً در کاربردهای ترانسفورماتور قدرت بزرگ‌تر استفاده می‌شود.

ترانسفورماتورهای کوچک برق و ولتاژ kVA که در مدارهای الکتریکی و الکترونیکی ولتاژ پایین استفاده می شوند، تمایل به استفاده از هادی های مسی دارند، زیرا این ترانسفورماتورها دارای مقاومت مکانیکی بالاتر و اندازه هادی کوچکتر نسبت به انواع آلومینیومی مشابه هستند. نقطه ضعف این است که وقتی این ترانسفورماتورها با هسته خود کامل شوند، می توانند بسیار سنگین تر باشند.

سیم پیچ ها و سیم پیچ های ترانسفورماتور را می توان به طور کلی به سیم پیچ های متحدالمرکز و کویل های ساندویچی طبقه بندی کرد. در ساخت ترانسفورماتور نوع هسته، سیم‌پیچ‌ها معمولاً همانطور که در بالا نشان داده شده است به صورت متحدالمرکز در اطراف اندام هسته قرار می‌گیرند و سیم‌پیچ اولیه با ولتاژ بالاتر روی سیم‌پیچ ثانویه ولتاژ پایین‌تر پیچیده می‌شود.

کویل های ساندویچ شده یا “پنکیک” از هادی های مسطح که به شکل مارپیچی پیچیده شده اند تشکیل شده اند و به دلیل چیدمان هادی ها در دیسک ها به این نام خوانده می شوند. دیسک های متناوب به صورت مارپیچی از بیرون به سمت مرکز در یک آرایش درهم با سیم پیچ های مجزا که روی هم چیده شده و توسط مواد عایق مانند کاغذ ورق پلاستیکی از هم جدا می شوند ساخته می شوند. کویل‌ها و سیم‌پیچ‌های ساندویچی در ساخت هسته‌ای از نوع پوسته رایج‌تر هستند.

سیم‌پیچ‌های حلزونی که به عنوان سیم‌پیچ‌های پیچی نیز شناخته می‌شوند، یکی دیگر از آرایش‌های استوانه‌ای بسیار رایج هستند که در کاربردهای ترانسفورماتور جریان بالا با ولتاژ پایین استفاده می‌شوند. سیم‌پیچ‌ها از هادی‌های مستطیلی با سطح مقطع بزرگ تشکیل شده‌اند که در کنار آن با رشته‌های عایق‌شده به‌طور پیوسته در طول سیلندر پیچیده شده‌اند، با فاصله‌دهنده‌های مناسبی که بین پیچ‌ها یا دیسک‌های مجاور قرار می‌گیرند تا جریان‌های گردشی بین رشته‌های موازی به حداقل برسد. سیم پیچ به صورت مارپیچ شبیه پیچ چوب پنبه به سمت بیرون پیش می رود.

عایق مورد استفاده برای جلوگیری از کوتاه شدن هادی ها در ترانسفورماتور معمولاً یک لایه نازک از لاک یا لعاب در ترانسفورماتور هوا خنک است. این لاک نازک یا رنگ مینا روی سیم قبل از اینکه دور هسته پیچیده شود، رنگ می شود.

در ترانسفورماتورهای قدرت و توزیع بزرگتر، هادی ها با استفاده از کاغذ یا پارچه آغشته به روغن از یکدیگر عایق می شوند. کل هسته و سیم پیچ ها در یک مخزن محافظ حاوی روغن ترانسفورماتور غوطه ور و مهر و موم شده است. روغن ترانسفورماتور به عنوان یک عایق و همچنین به عنوان یک خنک کننده عمل می کند.

جهت گیری نقطه ترانسفورماتور

ما نمی توانیم به سادگی یک هسته چند لایه را برداریم و یکی از پیکربندی های سیم پیچ را دور آن بپیچیم. اما ممکن است متوجه شویم که ولتاژ و جریان ثانویه ممکن است با ولتاژ و جریان اولیه خارج از فاز باشد. دو سیم پیچ سیم پیچ یک جهت مجزا نسبت به دیگری دارند. هر یک از سیم‌پیچ‌ها می‌توانند در جهت عقربه‌های ساعت یا خلاف جهت عقربه‌های ساعت به دور هسته پیچیده شوند، بنابراین برای پیگیری جهت‌گیری‌های نسبی آن‌ها از «نقطه‌ها» برای شناسایی انتهای معینی از هر سیم‌پیچ استفاده می‌شود.

این روش برای شناسایی جهت یا جهت زخم یک ترانسفورماتور “قرارداد نقطه” نامیده می شود. سپس سیم‌پیچ‌های یک ترانسفورماتور به گونه‌ای پیچیده می‌شوند که روابط فاز صحیح بین ولتاژهای سیم‌پیچ وجود داشته باشد و قطبیت ترانسفورماتور به عنوان قطبیت نسبی ولتاژ ثانویه نسبت به ولتاژ اولیه مطابق شکل زیر تعریف شود.

ساخت ترانسفورماتور با استفاده از جهت گیری نقطه

ساخت و ساز با استفاده از جهت گیری نقطه

اولین ترانسفورماتور دو نقطه خود را در کنار هم روی دو سیم پیچ نشان می دهد. جریان خروجی از نقطه ثانویه “در فاز” است و جریان وارد نقطه جانبی اولیه می شود. بنابراین قطبیت ولتاژها در انتهای نقطه چین نیز در فاز هستند، بنابراین وقتی ولتاژ در انتهای نقطه چین سیم پیچ اولیه مثبت است، ولتاژ در سراسر سیم پیچ ثانویه نیز در انتهای نقطه چین مثبت است.

ترانسفورماتور دوم دو نقطه را در انتهای مخالف سیم پیچ ها نشان می دهد که به این معنی است که سیم پیچ اولیه و ثانویه ترانسفورماتور در جهات مخالف هم پیچیده شده اند. نتیجه این است که جریان خروجی از نقطه ثانویه 180 درجه “خارج از فاز” با جریان ورودی به نقطه اولیه است. بنابراین قطبیت ولتاژها در انتهای نقطه چین نیز خارج از فاز هستند، بنابراین وقتی ولتاژ در انتهای نقطه چین سیم پیچ اولیه مثبت باشد، ولتاژ در سیم پیچ ثانویه مربوطه منفی خواهد بود.

سپس ساخت ترانسفورماتور می تواند به گونه ای باشد که ولتاژ ثانویه ممکن است با توجه به ولتاژ اولیه “داخل فاز” یا “خارج فاز” باشد. ترانسفورماتورهایی که دارای تعدادی سیم‌پیچ ثانویه مختلف هستند که از نظر الکتریکی از یکدیگر جدا شده‌اند، دانستن قطبیت نقطه‌ای هر سیم‌پیچ ثانویه مهم است تا بتوان آنها را به صورت سری (ولتاژ ثانویه جمع می‌شود) یا متضاد سری به هم متصل کرد. (ولتاژ ثانویه تفاوت است) تنظیمات.

توانایی تنظیم نسبت چرخش ترانسفورماتور اغلب برای جبران اثرات تغییرات در ولتاژ تغذیه اولیه، تنظیم ترانسفورماتور یا شرایط بار متغیر مطلوب است. کنترل ولتاژ ترانسفورماتور به طور کلی با تغییر نسبت پیچ و در نتیجه نسبت ولتاژ آن انجام می شود که به موجب آن بخشی از سیم پیچ اولیه در سمت ولتاژ بالا خارج می شود و امکان تنظیم آسان را فراهم می کند. ضربه زدن در سمت ولتاژ بالا ترجیح داده می شود زیرا ولت در هر نوبت کمتر از سمت ثانویه ولتاژ پایین است.

تغییرات ضربه اولیه ترانسفورماتور

تغییر شیر اولیه

در این مثال ساده، تغییرات شیر ​​اولیه برای تغییر ولتاژ تغذیه ± 5٪ محاسبه می شود، اما هر مقداری را می توان انتخاب کرد. برخی از ترانسفورماتورها ممکن است دو یا چند سیم پیچ اولیه یا دو یا چند سیم پیچ ثانویه برای استفاده در کاربردهای مختلف داشته باشند که ولتاژهای متفاوتی را از یک هسته واحد ارائه می دهند.

ساخت ترانسفورماتور – تلفات

تلفات هیسترزیس

تلفات هیسترزیس ترانسفورماتور به دلیل اصطکاک مولکول ها در برابر جریان خطوط مغناطیسی نیروی مورد نیاز برای مغناطیس کردن هسته ایجاد می شود که به طور مداوم در مقدار و جهت ابتدا در یک جهت و سپس در جهت دیگر به دلیل تأثیر سینوسی تغییر می کند. ولتاژ تغذیه.

این اصطکاک مولکولی باعث ایجاد گرما می شود که نشان دهنده اتلاف انرژی برای ترانسفورماتور است. اتلاف حرارت بیش از حد می تواند طول عمر مواد عایق مورد استفاده در ساخت سیم پیچ ها و سازه ها را کاهش دهد. بنابراین، خنک کردن ترانسفورماتور مهم است.

همچنین، ترانسفورماتورها طوری طراحی شده اند که در فرکانس تغذیه خاصی کار کنند. کاهش فرکانس منبع باعث افزایش هیسترزیس و دمای بالاتر در هسته آهن می شود. بنابراین کاهش فرکانس تغذیه از 60 هرتز به 50 هرتز، میزان هیسترزیس موجود را افزایش می دهد و ظرفیت VA ترانسفورماتور را کاهش می دهد.

هسته

توانایی آهن یا فولاد برای حمل شار مغناطیسی بسیار بیشتر از آن در هوا است و این توانایی برای جریان دادن شار مغناطیسی را نفوذپذیری می نامند. اکثر هسته های ترانسفورماتور از فولادهای کم کربن ساخته شده اند که می توانند نفوذپذیری در حدود 1500 در مقایسه با 1.0 برای هوا داشته باشند.

این بدان معنی است که یک هسته فولادی چند لایه می تواند شار مغناطیسی را 1500 برابر بهتر از هوا حمل کند. با این حال، هنگامی که یک شار مغناطیسی در هسته فولادی یک ترانسفورماتور جریان می یابد، دو نوع تلفات در فولاد رخ می دهد. یکی با نام تلفات جریان گردابی و دیگری با نام تلفات هیسترزیس

تلفات جریان گردابی

از طرف دیگر تلفات جریان گردابی ترانسفورماتور ناشی از جریان جریان های گردشی القا شده به فولاد ناشی از جریان شار مغناطیسی در اطراف هسته است. این جریان‌های گردشی به این دلیل ایجاد می‌شوند که در برابر شار مغناطیسی، هسته مانند یک حلقه سیم عمل می‌کند. از آنجایی که هسته آهنی رسانای خوبی است، جریان گردابی ناشی از یک هسته آهنی جامد زیاد خواهد بود.

جریان های گردابی هیچ کمکی به سودمندی ترانسفورماتور نمی کنند، اما در عوض با عمل کردن مانند یک نیروی منفی که گرمایش مقاومتی و اتلاف توان را در هسته ایجاد می کند، با جریان القایی مخالفت می کنند.

هسته آهنی چند لایه

تلفات جریان گردابی در هسته ترانسفورماتور را نمی توان به طور کامل حذف کرد، اما می توان با کاهش ضخامت هسته فولادی، آنها را تا حد زیادی کاهش داد و کنترل کرد. به جای داشتن یک هسته بزرگ آهنی جامد به عنوان ماده هسته مغناطیسی ترانسفورماتور یا سیم پیچ، مسیر مغناطیسی به بسیاری از اشکال فولادی فشرده نازک به نام “لامینیت” تقسیم می شود.

لایه‌های لایه‌ای که در ساخت ترانسفورماتور استفاده می‌شوند، نوارهای بسیار نازکی از فلز عایق‌شده هستند که به یکدیگر متصل شده‌اند تا هسته‌ای جامد اما چند لایه را ایجاد کنند، همانطور که در بالا دیدیم. این ورقه‌ها با پوششی از لاک یا کاغذ از یکدیگر عایق می‌شوند تا مقاومت موثر هسته را افزایش دهند و در نتیجه مقاومت کلی را برای محدود کردن جریان جریان‌های گردابی افزایش دهند.

نتیجه تمام این عایق ها این است که تلفات ناخواسته جریان گردابی القایی در هسته به شدت کاهش می یابد و به همین دلیل است که مدار آهن مغناطیسی هر ترانسفورماتور و سایر ماشین های الکترو مغناطیسی همگی لمینیت می شوند. استفاده از لمینیت ها در ساخت ترانسفورماتور تلفات جریان گردابی را کاهش می دهد.

ساخت ترانسفورماتور – تلفات مس

تلفات انرژی که به صورت گرما به دلیل هیسترزیس و جریان های گردابی در مسیر مغناطیسی ظاهر می شود، معمولاً به عنوان “تلفات هسته ترانسفورماتور” شناخته می شود. از آنجایی که این تلفات در تمام مواد مغناطیسی در نتیجه میدان های مغناطیسی متناوب رخ می دهد. تلفات هسته ترانسفورماتور همیشه در ترانسفورماتور وجود خواهد داشت، هر زمان که سیم پیچ اولیه برق داشته باشد، حتی اگر هیچ باری به سیم پیچ ثانویه متصل نباشد. همچنین، ترکیب تلفات هیسترزیس و جریان گردابی معمولاً به عنوان “تلفات آهن ترانسفورماتور” نامیده می شود، زیرا شار مغناطیسی ایجاد کننده این تلفات در تمام بارها ثابت است.

تلفات مس

اما نوع دیگری از اتلاف انرژی مرتبط با ترانسفورماتور به نام “تلفات مس” نیز وجود دارد. تلفات مس ترانسفورماتور عمدتاً به دلیل مقاومت الکتریکی سیم پیچ های اولیه و ثانویه است. بیشتر سیم‌پیچ‌های ترانسفورماتور با استفاده از سیم مسی پیچیده می‌شوند که مقدار مقاومتی آن بر حسب اهم (Ω) است و همانطور که از قانون اهم می‌دانیم، مقاومت سیم مسی با هر جریان مغناطیسی که از آن عبور می‌کند، مقابله می‌کند.

هنگامی که یک بار الکتریکی به سیم‌پیچ ثانویه ترانسفورماتور متصل می‌شود، جریان‌های الکتریکی زیادی هم در سیم‌پیچ‌های اولیه و هم در سیم‌پیچ‌های ثانویه شروع به جریان می‌کنند، تلفات انرژی الکتریکی و توان (I2 R) به عنوان گرما رخ می‌دهد. به طور کلی تلفات مس با جریان بار تغییر می کند، در حالت بی باری تقریباً صفر است و زمانی که جریان جریان در حداکثر است، حداکثر در بار کامل است.

درجه ولت آمپر (VA) ترانسفورماتور را می توان با طراحی و ساخت بهتر به منظور کاهش تلفات هسته و مس افزایش داد. یک ترانسفورماتور با درجه بندی ولتاژ و جریان بالا به هادی هایی با سطح مقطع بزرگ نیاز دارد تا تلفات مس را به حداقل برساند. افزایش سرعت اتلاف گرما (خنک کردن بهتر) توسط هوا یا روغن اجباری، یا با بهبود عایق آن به طوری که بتواند دماهای بالاتر را تحمل کند، در نتیجه امتیاز VA ترانسفورماتور را افزایش می دهد.

سپس می توانیم یک ترانسفورماتور ایده آل را به صورت زیر تعریف کنیم:

بدون حلقه Hysteresis یا تلفات Hysteresis → 0
مقاومت بی نهایت ماده هسته که تلفات جریان گردابی را صفر می کند → 0
مقاومت سیم پیچ صفر که تلفات مس I2*R را صفر می کند → 0
در آموزش بعدی در مورد ترانسفورماتور، بارگذاری ترانسفورماتور سیم پیچ ثانویه را با توجه به بار الکتریکی بررسی خواهیم کرد و تأثیر یک ترانسفورماتور متصل “NO-load” و “ON-load” را روی جریان سیم پیچ اولیه خواهیم دید.